Van Méknes naar Fes.

Wat een prachtig land is Marokko!

Vanochtend bleek het te regenen. Karien had niet goed geslapen vanwege de vele deuren de ie werden dicht geslagen vanacht. Het was druk in het hotel en erg gehorig op de gangen. Bovendien moest je zorgen dat je bij een automatische lichtknop stond wanneer je op de lift wachtte anders stond je ineens in het donker.

Aziz was mooi op tijd en nadat de koffers nu op een wat simpelere manier in de kofferbak waren geplaatst konden we vertrekken.

Allereerst reden wij naar Volubilis, een van oudsher Romeinse nederzetting. Prachtige mozaïekvloeren die nog aardig in tact waren kon men dasr ook nog bewonderen. Gelukkig was het ondertussen droog geworden en kwam de zon tussen de wolken te voorschijn.

Onderweg zagen we schaapskuddes, ezels wel of niet bepakt en mocht er niet harder worden gereden dan 60 km per uur. Onderweg waren er controles qua snelheid en papieren. Het is opvallend hoeveel agenten er zijn, met name voor het verkeer. Mag in Nederland ook wel meer op straat.

Onderweg hebben we in de "bergen" bij een restaurantje koffie gedronken. De espresso werd geserveerd met een glaasje geklopte melk. Superlekkere koffie. Onze chauffeur nam Marokkaanse thee.

Dat wordt hier overal de gehele dag gedronken. 

Maar wat een uitzicht vanaf het terras! Alsof je naar een prachtig schilderij zat te kijken. De bergen in de verte, de velden, een bijzonder blauw gekleurd meer, de verscheidenheid aan kleuren. Magnifiek! Helaas moesten wij weer verder. 

Bij Fes Bijaangekomen zijn wij nog met onze chauffeur/gids langs het koninklijke paleis gereden. (door heel Marokko zijn er paleizen) Dat wordt lootjes trekken of dobbelen waar ze het weekend gaan doorbrengen. Ook werd er nog een bezoek afgelegd bij de Borj Sud., een oud fort op een van de heuvels van Fes met een prachtig uitzicht over de stad. Ook de begraafplasts kon men zien liggen. Daar was het waarschijnlijk bezoekuur vanmiddag aangezien het er erg druk was.

Uiteindelijk zijn we nog bij een potterie langs geweest waar mooie voorwerpen nog handmatig worden gemaakt.

Daarna naar het hotel dat in een klein straatje aan de rand van de medina ligt. Wat verrassing bij binnenkomst. Een voormalig groot Marokkaans woonhuis omgeturnd naar een gasthouse.

Wat een mooi, sfeervol, kleurrijk en bijzonder gebouw. Er is een overdekte binnenplaat, dat is de wintertuin en een open binnenplaats wat uiteraard de zomertuin is. Daar staat een sinaasappelboom wasrvan de bloemblaadjes in de thee worden gebruikt.

Want daarmee werden wij verwelkomd. Marokkaanse thee en koekjes. . We konden kiezen uit drie kamers en zijn gezwicht voor de mooie badkamer. Onze kamer ligt direct aan de wintertuin annex gezamenlijke zitruimte.

Na onze koffers en tassen in de kamer te hebben gezet zijn we de medina ingegaan. Aangezien deze vele malen groter is dan die van Méknes, besloten wij zoveel mogelijk rechtdoor aan te houden. Aangezien wij nog niet hadden geluncht gingen wij op zoek naar een eettentje. Schoenen, tassen, filigrijn houtsnijwerk, keramiek, sokken, enz voorbij lopend zagen wij restaurant Ali Baba met dakterras. Wij naar boven. Aangezien het al later in de middag was, besloten wij twee kleine maaltijden samen te delen. Een Marokkaanse salade en een tajine met kefte en ei. Het was smullen., de geur en smaak van heerlijke kruiden.

En alsof het nog niet genoeg is, wij eten straks ook nog hier in ons logement. Mama Fatima kookt en wij verwachten daarom straks ook weer een heerlijke maaltijd.