Van wind via sneeuw naar water

Vanochtend na een prima ontbijt, bestaande uit kleine pannenkoekjes, broodjes en een soort van yoghurt, gingen wij weer op pad. Aziz had de auto weer mooi opgepoetst. Daar kreeg hij later vast spijt van.

De wind was gelukkig gaan liggen maar het was nog wel fris. De route naar Marakech ging door een berggebied waar om niet snel kon rijden. Vanwege de bochten, maar ook het slechte wegdek, vrachtwagens en werk aan de weg. Hoe hoger wij kwamen hoe meer sneeuw er lag want het had daar gesneeuwd. Bij de enkele kraampjes onderweg waren de producten  half of helemaal met sneeuw bedekt. En bij het uitstappen voor het maken van de nodige plaatjes was het behoorlijk koud. Zeker omdat wij al gekleed waren voor de volgende bestemming nl Essaouira, dat aan de kust ligt. Dus bij een stop voor de volgende mooie plaatjes volgens Aziz, deden wij het raam open om de foto's te schieten en bleven zitten. Op een gegeven moment konden wij zeker geen foto's meer maken met de ramen dicht. (Wat wij normaliter wel doen tijdens het rijden) Tijdens het inhalen van een vrachtwagen boven op de berg waar het erg modderig was reed die vrachtwagen net door een behoorlijke kuil en kwam er een moddergolf over de auto. Geen zicht meer door de voorruit en de rest kwam er ook niet zonder spetters vanaf. Wat later tijdens een koffiestop is ook dat op foto vastgelegd.

In Marakech was het bijzonder druk in het verkeer. We waren ruimschoots op tijd dus wij konden in alle rust om ons heen kijken. Bij het busstation zijn wij afgezet en hebben wij afscheid genomen van onze reismaat. Comme ci, comme ca zoals hij elke keer zei. Bij het busstation was het erg druk. Aangezien er nog genoeg tijd was, zijn wij ergens gaan lunchen. Een panini kaas. Even geen tajine meer. Bij het inchecken bij de bus bleken wij nog halsoverkop bagagestickers nodig te hebben. Gelukkig ging de rij snel genoeg en konden de bagage onderin de bus en wij bovenin. Eerste rij was voor ons geboekt dus hadden wij prima uitzicht. De rit duurde ongeveer drie uur met een korte stop onderweg. Aangekonen werden de passagiers al opgewacht (opdringerig weliswaar) door de handkarremannen die de bagage naar de hotels in de Mefina brengen. Dasr kan echt geen auto komen.

Na te zijn ingecheckt zijn we de Medina verder ingelopen en aan de haven wezen kijken. Foto's gemaakt en heerlijk vers bereide vis gegeten in een klein tentje waar ook de bevolking eet. Dan zit je in de juiste tent. 

Nu in de kamer van ons hotel. Morgen wordt het wat warmer gelukkig en hopelijk iets minder wind.