Van Fes naar Erfoud.
Gisteren in de namiddag zijn wij nog de Medina in geweest op zoek naar een aanbevolen restsurant. Daar konden wij niet terecht,helaas, omdat er niet was gereserveerd. (was een soort van Riad zoals waar wij zaten).
Aangezien wij vaak de bordjes van café Fes hadden gezien, besloten wij die maar te volgen. Er staan op de muren vaak meerdere restaurants en gasthouses aangegeven. Soms op de muur geschreven maar vaker met mooie bordjes. Café Fes was nog even lastig te vinden want de ingang bleek in een hoek te zitten die tevens voor een hammam was. Na wat trappen te zijn opgelopen kwam de verrassing van een prachtige binnentuin met zwembadje en het terras van het restaurant. Na te hebfben gereserveerd zijn we de Medina verder ingelopen om nog wat mooie souvenirs te vergaren. Opeens kwam er een mooi aangeklede man op een ook mooi versierd wit paard door de toch wel smalle straatjes aangereden en moest men opzij (net niet springen) Het was de witte prins op het paard voor een bruid in de Medina.
Na te zijn uitgeshopt en onze kuiten, knieën en voeten het voor gezien hielden, zijn we eerder naar het restaurant gegaan om ze te laten bij komen.. Dat wij bij het reserveren hadden gezien dat ze ook wijn hadden, speelde misschien ook een rol. Heerlijk op het terras gezeten en onder het genot van een fles wijn werd er gefilosofeerd over het leven. 😁
Nadat wij daar een heerlijke maaltijd hadden genuttigd moesten wij door een hier en daar donkere Medina naar onze Riad lopen. Inhet donker ziet het er anders ut en liepen wij eerst nog verkeerd. Maar de regel is: straat omlaag is de Medina in, straat omhoog is eruit. Uiteindelijk haddenwij weer bekende punten en waren wij zo bij onze Riad. De donkere steegjes waren nietprettig om doorheen telopen, maar we zijn totaal niet lastig gevallen.en hebben ons ook niet echt onveilig gevoeld. Aangekomen bij de Riad werd de deur open gedaan door die papa. In mijn beste Frans gevraagd of we konden ontbijten om acht uur. Geen probleem. Totdat hij begon over een taxi en ik ging uitleggen dat onze auto met chauffeur om half negen zou komen, hij steeds verwarder ging kijken, liet ik het maar zo. Petit-dejeuner huit heures.
Maar vanochtend leek het er op dat het ontbijt geen doorgang zou vinden op die tijd. Nadat wij papa hadden gevonden kregen wij alsnog een ontbijtje om 8.15. Door eten hdus. Voor ons niet zo'n probleem hoor.
Aziz stond al te wachten en gelukkig was het net weer droog geworden. Het kan wat afregenen in Marokko.
Fes uit en op weg naar Erfoud. Prima wegen en wat een verscheidenheid aan landschap. We zijn door bossen gereden waar we ook apen hebben gezien. Door het Atlasgebergte waar hier en daar nog sneeuw op de toppen ligt. Door een dor landschap waar het uitzicht vanwege het opwaaiende stof wordt belemmerd. Langs prachtige huize in een Frans aandoende plaats waar een restaurant Chamonix heet (Ifrane).
In een stadje zijn we gestopt voor een lunch. Volfens Aziz konden we ook eventueel verder rijden en dan in een restaurant eten voor toeristen. Ons niet gezien. We zijn gaan eten waar de bevolking ook zat te lunchen. We hebben een Berberse Tajine genomen. Aardappelen, wortel, tomaat en lamsboutjes. Geserveerd met brood.Heerlijk!
Weer verder rijden door de bergen, dalen en langs dorpen met armoedige huizen. Een kloof met in het dal een oase van groen. Palmen, planten, gras ...
Verder was er ook nog in het dorp Meski een zwembad in het dal. Geheel onverwachts zoiets. En een camping bovenaan de kloof. We zien wel vaker borden staan voor camping. Niet te vergelijken met die in Europa.
Het was een lange autorit, veel gezien onderweg, helaas lukt het niet altijd om iets vast te leggen op de foto. Even een dag niet lopen was wel prettig. Nu liggen wij bij het zwembad van ons huidige hotel dat ook weer pravhtig is. Alleen het water is te koud. Bbrrr Straks dinerbuffet hier en er is een heuse bar met ...
Wij komen de avond wel door.
